Przerwa w zatrudnieniu - jak o niej mówić podczas rozmowy kwalifikacyjnej?

Jak wytłumaczyć przerwę w zatrudnieniu podczas rozmowy kwalifikacyjnej? To pytanie spędza sen z powiek wielu osobom starającym się o pracę. Co więc robić? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, każdy przypadek ma wymiar indywidualny i jest na swój sposób niepowtarzalny. Niemniej jednak w niniejszym artykule postaram się odnieść do najczęściej występujących sytuacji i odpowiedzieć na pytanie: jak rozmawiać o przerwie zawodowej w życiorysie podczas rozmowy kwalifikacyjnej?

Na pewno należy mówić prawdę nawet gdy nie jest ona wygodna w kontekście przyszłego zatrudnienia. Informacja o rzeczywistych przyczynach zawodowej absencji winna być podawana zwięźle, bez szczegółów i zbędnych usprawiedliwień. Realia życia pokazują, że najczęściej występujące „luki w CV” są dość łatwe do wytłumaczenia szczególnie, gdy wiążą się ze sprawami osobistymi.

Gdy powodem były przyczyny losowe takie jak problemy zdrowotne, bądź rodzinne należy szczerze o nich powiedzieć. Nie trzeba jednak wchodzić w detale. Podstawowe informacje w zupełności wystarczą, aby wytłumaczyć przerwę w zatrudnieniu. Rekruter również nie powinien dopytywać o szczegóły, ponieważ byłoby to nietaktowne. Jeśli ewentualnie pojawi się pytanie, czy kandydat w obecnym stanie jest w pełni wykonywać swoje obowiązki, należy zdecydowanie odpowiedzieć pozytywnie, podkreślając że jest się już w pełni sił i entuzjazmu do rozpoczęcia nowej pracy.

Analogiczne należy czynić, gdy przerwa w zatrudnieniu była spowodowana ciążą i opieką nad dziećmi. Rekrutujący zapewne i tu nie będzie wymagał od kandydata szczegółów.

Podobnie rzecz ma się w sytuacji redukcji etatu czy konieczności zmiany dotychczasowego zawodu (przekwalifikowania się).

Natomiast w przypadku wypowiedzenia lub likwidacji zajmowanego stanowiska pracy, powinno się wyjaśnić, jakie były tego przyczyny oraz zaznaczyć, że były one podyktowane okolicznościami obiektywnymi np.: złą sytuacją finansową firmy, czy dużą konkurencją na rynku pracy i zwolnieniami grupowymi. Są to zdarzenia od nas niezależne, na które nie mamy większego wpływu.

Trudności w znalezieniu odpowiedniej pracy w nowej firmie i zawodzie są oczywiste, jednak podkreślenie swego dążenia do bycia osobą aktywną zawodowo na pewno pozytywnie zostanie odebrane przez potencjalnego pracodawcę i rekrutera.

Niekiedy przerwa w zatrudnieniu wiąże się z długim okresem poszukiwania satysfakcjonującej pracy. Nie jest to sytuacja wstydliwa, którą należy ukrywać. Przeciwnie, szukanie odpowiedniego zatrudnienia to też praca, w dodatku bardzo ciężka. Najważniejsze, aby pracodawca nie odebrał nazbyt gorliwego tłumaczenia negatywnie, uznając kandydata za zbyt wymagającego, kapryśnie odrzucającego wszelkie propozycje.

Warto tu wtedy wspomnieć, że bardzo selektywnie wybieramy oferty, na które to zaraz odpowiadamy, ale te niestety nie pojawiają się zbyt często, stąd też dłuższa przerwa w zatrudnieniu. Można też przedstawić ten okres, jako czas, w którym zdobyło się nowe kompetencje, czy też podejmowało się drobne zlecenia, czy inne dodatkowe zajęcia (np. wolontariat).

Nieco trudniej jest mówić o luce w CV, jeśli była ona związana z potrzebą odpoczynku. Jeżeli okoliczność ta w żaden sposób nie jest potwierdzona zaleceniami lekarskimi - trzeba przedstawić ją nie jako objaw lenistwa, bierności i nieróbstwa, ale jako potrzebę rekonwalescencji, zregenerowania organizmu, przy jednoczesnym podkreśleniu dbania o samorozwój oraz nabywanie nowej wiedzy i umiejętności np. poprzez samokształcenie (czytanie prasy specjalistycznej), czy udział w dodatkowych kursach zawodowych zgodniej z przyszłym stanowiskiem pracy i zawodem.

W podobny sposób, należy prowadzić rozmowę gdy przerwa w zatrudnieniu była spowodowana chęcią rozwijania swoich pasji, zagranicznego wyjazdu czy podróżowania.   Identycznie postępujemy gdy celowo robimy sobie przerwę na dłuższe wakacje, czy na załatwianie różnych, ważnych spraw osobistych. Podczas rozmowy kwalifikacyjnej należy wówczas dodatkowo wspomnieć o tym, w jaki sposób te pasje i podróże przyczyniły się do samodoskonalenia i samorozwoju. Można napomknąć np. o nauce języka obcego. Dobrze jest zawsze posiłkować się konkretnymi przykładami.

Warto pamiętać i o tym, aby ukazać rekrutującemu, że to właśnie w tym czasie zyskało się nowe doświadczenia życiowe i umiejętności oraz nabyło i kształtowało nowe cechy charakteru jak: odporność na stres, wytrwałość, wytrzymałość, determinację w działaniu i dążeniu do osiągania wyznaczonego celu itp. Dobrze jest operować konkretnymi przykładami. W ten sposób można nie tylko zainteresować pracodawcę swoją osobą, ale i pokazać, że oferowana przez niego praca to kolejne wyzwanie, które z zapałem podejmiemy. Osoby o szerokich horyzontach, z ciekawymi upodobaniami i zainteresowaniami, aktywne w różnych dziedzinach życia poza zawodowego, są pozytywnie postrzegane i atrakcyjne także i dla pracodawców oraz rynku pracy.

W skrajnych sytuacjach, gdy rekruter jest zbyt natarczywy w swoich dociekaniach, można odmówić udzielania szczegółowych odpowiedzi, zaznaczając, że są to sprawy osobiste, których nie chcemy poruszać. Najlepiej jest wówczas skierować rozmowę na te segmenty życiorysu, które są zgodne z wymaganiami oferty pracy, podkreślając jednocześnie zbieżność posiadanych kwalifikacji i umiejętności z opisem stanowiska pracy.

Podsumowując, ubiegający się o pracę musi mieć świadomość, że wszystkie "luki w CV" z pewnością zostaną zauważone przez rekrutera czy pracodawcę. Należy więc odpowiednio wcześniej przygotować wyjaśnienia, aby zabrzmiały one logicznie, wiarygodnie i przekonywująco. Dobrze przygotowane odpowiedzi mogą przyczynić się do zdobycia wymarzonej posady.